December 2014. Mijn cliënt Tim krijgt te horen dat de kwalen waar hij al een paar weken mee rondloopt niet meer over zullen gaan. Zo verandert hij van een levenslustige, ambitieuze dertiger in een chronisch zieke met beperkingen. Dat is flink slikken.
In eerste instantie waren zijn collega’s en leidinggevende heel erg met hem begaan. Maar nu, bijna twee jaar later, is dat veranderd. Inmiddels stuurt Tims leidinggevende aan op een beëindiging van het dienstverband. Reden: te vaak ziek, te beperkt inzetbaar en dus te kostbaar. Voor de tweede keer flink slikken.
Bedrijven zijn geen filantropische instellingen, dat begrijpen we allemaal. Maar dat mensen met een beperking steeds minder vaak een betaalde baan hebben, zoals het Sociaal en Cultureel Planbureau onlangs naar buiten bracht, lijkt mij een ontwikkeling die we als maatschappij niet zouden moeten willen.
Waarom? Omdat werken een wonderlijk medicijn is. Het maakt mensen gelukkiger en gezonder, mits het werk passend en goed gedoseerd is. Daarnaast is het goedkoper als iedereen aan het werk blijft.
Dus bedrijfsleven en overheid, sla de handen in elkaar. Zorg er samen voor dat het aantrekkelijk blijft om mensen zoals Tim in dienst te houden of te nemen. Ook voor het mkb. Want als u zelf ziek wordt, wilt u toch ook niet aan de kant gezet worden?
Deze column is verschenen in de Telegraaf op 22 oktober 2016.
